Francis Cabrel / Samedi Soir Sur La Terre




Fransız söz yazarı, şarkıcı Francis Cabrel'in 1994 yılında çıkardığı olağanüstü albümlerinden biri. Kayıt çok başarılı, ekseriyet akustik. Kendisi akustik gitar çalmakla birlikte birçok yardımcı perküsyon enstrümanı başarıyla barındıran bir albüm bence. Tınılar ve kompozisyon çok hoşuma gidiyor.

Müziğin yanında söz yazarı yeteneğini çok iyi kullanan ve yorumlayan bir sanatçıdır Cabrel. Ablam sayesinde çocukluğumdan beri dinlediğim bir sanatçıdır ve bende yeri bambaşkadır.
Sevgiye, aşka, dünyaya, haksızlığa dair çokça şarkısı vardır. 

Bu albumde yüreğimi çok ciddi burkan ilk şarkıdır :

"La Corrida"
Boğa Güreşini betimleyen, insanoğlunun acımasızlığına vurgu yapan bu şarkı boğanın kendisi tarafından anlatılmaktadır.
Şarkının sonunda da Nicolas Reyes (Gipsy Kings) "insanoğlu" sıfatıyla özetlemektedir bir bakıma insanlığın durumunu.

Tavsiye edebileceğim bir diğer şarkı ikincisidir "Assis sur le rebord du monde"
Yaradanın dünyayı nasıl güzel umutlarla yarattığını ve insanlığın kendisini nasıl hayal kırıklığına uğrattığını anlatır. 
Şarkının adı gibi, "dünyanın kenarına oturmuş" izlemektedir dünyayı, ne düşünerek yarattı ne oldu diye...

Beşinci şarkı radyolarımızda sık sık duyduğumuz bir şarkıdır. "Je t'aimais, je t'aime, je t'aimerai"

Altıncı şarkı "Les Vidanges du Diable" benim için kıymetlidir. Perküsyon şöleni. Kıymetlidir çünkü biricik yeğenimin müzik yeteneğini bu şarkıyla fark ettim...

Aslında tüm album bence çok çok iyi. En azından benim için, belki dinlememiş ve bu vesileyle fırsat bulan olur.

Sevgiler
Erkan Tezcan